Δέκα Νόστιμα στέκια για να χορτάσετε με δεκαπέντε ευρώ**
Για εκείνους που έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν κάτι παραπάνω, ένα καλό εστιατόριο είναι πάντα κάτι που αξίζει τον κόπο, περισσότερο ως εμπειρία. Η διαχείριση των υλικών από τους σεφ, η ποιότητα της πρώτης ύλης, το περιβάλλον κοστίζουν κάτι παραπάνω και, για μια στο τόσο, όλες και όλοι δικαιούμαστε μια premium απόλαυση.
Υπάρχουν όμως, ευτυχώς, και εκείνα τα μαγαζιά που μπορεί να μην πειραματίζονται με γαστρονομικούς, σύνθετους τρόπους και να μην διαθέτουν σπάνιους συνδυασμούς γεύσεων στα μενού τους, αλλά εγγυώνται ποιοτικό, νόστιμο και χορταστικό φαγητό σε πολύ οικονομικές τιμές.
Κάποια από τα στέκια για τα οποία θα διαβάσετε παρακάτω είναι πολύ παλιά και δοκιμασμένα, ενώ άλλα έχουν προσφάτως προστεθεί στον γαστρονομικό χάρτη της Αθήνας και αρχίζουν να εγγράφονται, ήδη, στα αγαπημένα.
Ο λόγος δεν είναι μόνο το φαγητό τους, αλλά και η ατμόσφαιρα, ο φιλικός χαρακτήρας των ιδιοκτητών και του προσωπικού, η επιθυμία μας να επιστρέφουμε ξανά και ξανά μήπως και μας έχει διαφύγει κάτι από τον κατάλογό τους ή για να θυμηθούμε πόσο υπέροχα νιώσαμε όταν τα πρωτοδοκιμάσαμε.
Πάρτε χαρτί και μολύβι!
Τα Μεζεκλίκια της Λαχαναγοράς
Το πρωί πολύβουη και γεμάτη κίνηση, το βράδυ ησυχάζει η Λαχαναγορά, αλλά τα Μεζεκλίκια είναι ανοιχτά από το πρωί, με καλό καφέ, φίνα αποστάγματα και μεγάλη ποικιλία σε κρασιά. Οι μεζέδες και τα κυρίως πιάτα του καταφθάνουν με χαμόγελο στα τραπέζια του εστιατορίου-ντελικατέσεν και, ενώ τρως μια μπουκιά λαχταριστό πεϊνιρλί με σουτζούκι ή μια άριστα εκτελεσμένη μπολονέζ, χαζεύεις στα ράφια τα χειροποίητα ζυμαρικά, τις μαρμελάδες, τα μέλια και τα παξιμάδια, προγραμματίζοντας τι από όλα θα επιλέξεις για να ψωνίσεις αφού φας.
Η σχέση τιμής και ποιότητας στο συγκεκριμένο μαγαζί που μετρά λίγα χρόνια ζωής, αλλά έχει γίνει ήδη στέκι μερακλήδων από όλη την Αθήνα, είναι πραγματικά εκπληκτική.
Εντός Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών
Ο Μέρμηγκας εις Κοκκινιά
Παλιά παντοφλάδικο, τώρα, όμως, στιβαρή ταβέρνα η οποία διακρίνεται από μια ανεπανάληπτη θηλυκή ενέργεια: αυτήν της χαλκέντερης Βαρβάρας που επιμελείται τα μαγειρέματα και την φιλοξενία, αλλά και της αείμνηστης Μαρίκας Νίνου που-καθόλου τυχαία-κοσμεί μεγάλο μέρος των τοίχων του μαγαζιού. Φρεσκοκομμένες σαλάτες, νόστιμο τηγάνι, μεζέδες του ονείρου μαζί με ποιοτικό χύμα κρασί και δυνατή, κρητική ρακή συνοδεύουν μουσικές στιγμές, καθώς ο Μέρμηγκας έχει λαϊκή και ρεμπέτικη καρδιά. Ένα μαγαζί για να γλεντήσετε με καλή παρέα και να έχετε να θυμάστε…
Π.Τσαλδάρη 115, Νίκαια
Ο Πειναλέων
Μια από τις παλιές και δοκιμασμένες ταβέρνες της Αθήνας, σκαρφαλωμένη στη Νεάπολη Εξαρχείων. Ο Χιώτης ιδιοκτήτης του έχει βάλει άφθονο μεράκι και φιλοξενεί τους συνδαιτημόνες σα να ανοίγει την πόρτα του σπιτιού του. Εκτός από χιώτικες συνταγές, έχει εξαιρετικές επιλογές στα κάρβουνα, καταπληκτικό τσίπουρο και πιάτα-έκπληξη, ανάλογα και με τις ορέξεις του Μακάριου.
Κανείς δεν φεύγει χωρίς να δοκιμάσει το χοιρινό με μαστίχα και, ακόμα περισσότερο, το ξακουστό χιουνκιάρ μπεγιεντί, το πολίτικο πιάτο με μοσχαράκι κοκκινιστό και πουρέ μελιτζάνας.
Τις Τετάρτες, η ζωντανή μουσική χωρίς μικρόφωνα είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό της γειτονιάς και όλο το μαγαζί γίνεται μια μεγάλη παρέα, με τα κεράσματα να δίνουν και παίρνουν.
Μαυρομιχάλη 152, Εξάρχεια
Ουζερί η Λέσβος
Παραμένουμε Εξάρχεια, αλλά κατεβαίνουμε χαμηλότερα στις αρχές της Εμμανουήλ Μπενάκη. Ένα μικρό, πανέμορφο ταβερνάκι, σχεδόν παραφωνία μες στο αστικό τοπίο με τα γκαράζ και τα γκραφίτι, περιμένει να περιποιηθεί τους πιστούς του με φρέσκους ψαρομεζέδες, χειροποίητες αλοιφές κι όλα τα απολύτως αγαπημένα της ελληνικής ταβέρνας, όπως χωριάτικη, πατατούλες τηγανιτές κομμένες στο χέρι, φρέσκο ψωμί.
Ένα από τα αγαπημένα στέκια σοβαρών καλοφαγάδων και σταθερή αξία εδώ και χρόνια. Όταν τυχαίνει και παίζει πιάνο (ναι, έχει και πιάνο στην σάλα του) η Χαρούλα Τσαλπαρά όλα γίνονται πολύ καλύτερα.
Άριστα δέκα, δηλαδή.
Εμμανουήλ Μπενάκη 58, Εξάρχεια
Το Αυγό του Κόκορα
Η παράδοση εδώ, σε αυτό το γωνιακό στέκι-θησαυρό του Μεταξουργείου, έχει τον πρώτο ρόλο. Μαγειρευτά και ψητά, απλά, ελληνικά, σπιτικά, γενναιόδωρα. Ωραίο μπιφτέκι, προσεγμένη κατσαρόλα, τίμια φιλοξενία και ατμόσφαιρα οικογενειακή.
Απέναντί του, η νωχελική Πλατεία Αυδή έχει δημιουργήσει ανταγωνιστικά στέκια, αλλά η γοητεία του Κόκορα παραμένει αναλλοίωτη μες στο πέρασμα του χρόνου.
Λόγω φόρτου εργασίας, η καθυστέρηση αρκετές φορές είναι γεγονός. Αλλά, εδώ, δεν είστε σε ταχυφαγείο. Μην φύγετε αν δεν δοκιμάσετε…κόκορα!
Λεωνίδου 46, Μεταξουργείο
Τα Φιλετάκια
Αν ρωτήσετε έναν άνθρωπο που ξέρει από καλό κρέας στην Αθήνα, αποκλείεται να μην σας αναφέρει το συγκεκριμένο ταβερνάκι στην Δάφνη, με το νοσταλγικό εξωτερικό σκηνικό: τα τραπέζια πατούν πάνω σε χαλίκι και μια ευπρεπής αστική βλάστηση δημιουργεί ατμόσφαιρα.
Πε-ντα-νό-στιμα φιλετάκια χοιρινά και κοτόπουλου. Μεσσηνιακό λάδι στις σαλάτες. Λουκάνικο στην σχάρα, τραγανό και ζουμερό. Τρυφερό μοσχάρι «αντρεκότ». Και βέβαια, υποδειγματικά παϊδάκια.
Αν δεν έχετε πάει, να πάτε. Κι αν πηγαίνετε τακτικά, να συνεχίσετε να το κάνετε. Αυτό το μαγαζί φυλά στα σπλάχνα του, εκτός από σοβαρά καντάρια γεύσης, και μια τρυφερή οικογενειακή ιστορία.
Εθνάρχου Μακαρίου 126, Δάφνη
Καραβίτης
Αγαπημένες, παραδοσιακές, ταβερνιάρικες γεύσεις έχει κι αυτή η παλιά ταβέρνα μ την διακριτή επιγραφή πάνω στην ασβεστωμένη μάντρα, στο Παγκράτι. Τον χειμώνα, η παραδοσιακή σάλα δεν σηκώνει πολλά πολλά: λιτότητα, προσήλωση στην γεύση. Κεφτέδες και τζατζίκι άλφα άλφα-εκτός όλων των άλλων. Οι μερίδες θα μπορούσαν να είναι πιο πλούσιες και το σέρβις πιο επικοινωνιακό, αλλά με τις πρώτες μπουκιές όλα τα άλλα σβήνουν.
Όταν ανοίγει ο καιρός, στην αυλή το θαύμα της ελληνικής ταβέρνας εμπεδώνεται μεθυστικά στις ετερόκλητες συντροφιές που γεμίζουν τα τραπέζια τρωγοπίνοντας και κουβεντιάζοντας.
Παυσανίου 4, Παγκράτι
Ατίταμος
Πίσω στα Εξάρχεια και πολύ κοντά στη νέα, ζωηρή πιάτσα της πόλης για καθαρά ποτέ και ευχάριστη βαβούρα, την Κωλέττη δηλαδή, βρίσκεται ένα μαγαζί που μοσχοβολά νοστιμιά, καθαριότητα και άποψη.
Ο Ατίταμος δεν έχει αποκλειστικά κρητικές λιχουδιές όπως μαρτυρά το όνομά του, αλλά απ’ όλα τα καλά. Είναι από τα ελάχιστα εστιατόρια που ψήνουν το ψάρι όσο καλά ψήνουν το κρέας, που η εμφάνιση των πιάτων μετράει, που η ατμόσφαιρα είναι πάντοτε προσεγμένη και που κανείς δεν φεύγει παραπονεμένος γιατί αισθάνεται την φροντίδα και την περιποίηση.
Αξιοπρεπής η ποικιλία κρεατικών, ακόμα καλύτερες οι σαλάτες, αλλά τα πιάτα ημέρας σπαρταράνε: από κρέας με ζυμαρικά, μέχρι πίτες και λαχταριστές, χορτοφαγικές επιλογές κανείς δεν μένει παραπονεμένος.
Οι τιμές περισσότερο από τίμιες για αυτό που προσφέρει.
Καποδιστρίου 2, Εξάρχεια
Οινομαγειρείο «η Ήπειρος»
Δεν έχει το πιο νόστιμο φαγητό της γης-κάποια μαγειρευτά, μάλιστα, είναι «νερομπούλι» όπως των μανάδων και των γιαγιάδων μας. Ίσως γι’ αυτό το προτιμούν διαχρονικά οι λάτρεις του κέντρου, κάθε ηλικίας.
Και είναι και πάμφθηνα, και καθαρά και φιλόξενα. Και είναι και τέλεια μετά από μια κουραστική βόλτα στην Βαρβάκειο, μες στην οποία βρίσκεται κιόλας.
Για να λέμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους, μαγειρίτσα σαν του Οινομαγειρείου, που την μαγειρεύουν όλο τον χρόνο, δεν βρίσκεις πουθενά.
Κάποια στέκια, όπως και να’ χει, τα αγαπάμε για το πώς νιώθουμε όταν τα επισκεπτόμαστε.
Εντός Βαρβάκειου Αγοράς
Το Καφέ της Κατερίνας
Όπου μόνο για καφέ δεν πας. Πας για απίθανο μπακαλιάρο, τυροκαυτερή, πατάτες τηγανιτές να τρώει η μάνα και στο παιδί να μη δίνει, όλων των λογιών τους μεζέδες σε μια απίστευτα φιλική ατμόσφαιρα και ηρεμία.
Αυτό το συνοικιακό στέκι, ειδικά τους ζεστούς μήνες, δεν μένει άδειο. Όσοι το προτιμούν ξέρουν: εδώ και αρκετά χρόνια, η ποιότητα είναι αναλλοίωτη, τα χαμόγελα από καρδιάς, το ότι θα περάσουν καλά και θα φάνε νόστιμα δεδομένο.
Εμπιστευτείτε τις λιχουδιές που καταφθάνουν στα μικρά, μεταλλικά πιατάκια, φάτε λίγο από όλα και…στην υγειά σας, βρε παιδιά.
Κανάρη 68 και Μακρυγιάννη, Μοσχάτο
**Το παραπάνω άρθρο βασίζεται στις προσωπικές απόψεις των συντακτών στο brizoles.gr και δεν αποτελεί συνεργασία, χορηγία ή διαφημιστική καταχώρηση. Κάθε άποψη που αναφέρεται είναι η ειλικρινής προσωπική μας άποψη.