Sandos: Ιαπωνικά sandwich με χοιρινή κοτολέτα όπως δεν την έχετε ξαναδοκιμάσει-και όχι μόνο…
Αν νομίζετε ότι η ιαπωνική γαστρονομική παράδοση εξαντλείται στο sushi, γελιέστε!
Στην Αθήνα, αγαπάμε πολύ τα sandwich, αλλά δεν είμαστε οι πρώτοι διδάξαντες. Οι μετρ Αμερικάνοι με τα παστράμια και τα ευφάνταστα toppings τους ανεβάζουν εδώ και χρόνια τον πήχυ του καλού, χορταστικού sandwitch, εκείνου που είναι ικανό να μας κρατήσει κάθε ώρα της ημέρας. Το κλασικό bologna sandwich (ψωμί με αλλαντικό, συνήθως λουκάνικο, μαγιονέζα, κέτσαπ και μουστάρδα) αποτελεί το τίμιο κολατσιό του μέσου μαθητή και εργαζόμενου στις Η.Π.Α και κυκλοφορεί σε εκατοντάδες εκδοχές σε όλον τον δυτικό κόσμο.
Στην Αμερική,πάντως, εδώ και δύο-τρία χρόνια, παίζουν δυνατά τα sandos, ή αλλιώς τα ιαπωνικά sandwich. Δεν αποτελούν, φυσικά, μέρος του σκληρού πυρήνα της ιαπωνικής κουζίνας, αλλά ένα επικοινωνιακό της παιχνίδι με την δυτική γαστρονομική παράδοση. Με τον ίδιο τρόπο, το Tex Mex δεν είναι ακριβώς μεξικάνικη κουζίνα, αλλά ένα δημιουργικό, λαχταριστό fusion μεξικάνικων και αμερικάνικων επιρροών.
Παντρέματα σαν αυτά είναι, συνήθως, τα πιο νόστιμα και τα πιο “φιλικά προς τον χρήστη”.
Τι τρέχει με τα sandos;
Το πιο διάσημο ιαπωνικό sandwich θεωρείται, δικαίως, το pork katsu που φτιάχνεται με παναρισμένη, τηγανιτή χοιρινή μπριζόλα (για την ακρίβεια, κοτολέτα), ψιλοκομμένο λάχανο και tonkatsu sauce, που μοιάζει με την γνωστή μας μπάρμπεκιου σως. Οι φήμες θέλουν το katsu να κάνει την παρθενική του εμφάνιση στο εστιατόριο Rengatei του Τόκιο το 1899 ως ένας φόρος τιμής στο σνίτσελ και, φυσικά, ως μια ασιατική απάντηση στο bologna sandwich.
Στην Ιαπωνία, το sando είναι διαθέσιμο σε όλα τα μίνι μάρκετ(ονόματι kombini) και deli-shops, αποτελείται από δύο φέτες αφράτου shokupan (το ιαπωνικό milk bread) και μπορεί να απαντηθεί σε διάφορους συνδυασμούς. Ένας από τους πιο δημοφιλείς είναι το pork katsu (παναρισμένη χοιρινή μπριζόλα, λάχανο και tonkatsu sauce), όπως επίσης και το tamago (αυγοσαλάτα). Ανάρπαστα γίονται και τα steak sandos, με μια medium-rare συνήθως μοσχαρίσια μπριζόλα ανάμεσα στο ψωμί και τις διαφορετικές σως να δίνουν τον τόνο και την απόχρωση στις γεύσεις.
Στην Ελλάδα, πάντως, ο άνθρωπος που έφερε την δική του εκδοχή του sando είναι ο δραστήριος σεφ Άνταμ Κοντοβάς, στο εστιατόριό του Kobra. Το ονόμασε “τοστ”, μεταξύ μας, το υπερκοστολόγησε, αλλά το μοσχοπούλησε. Έγινε μέσα σε μερικές εβδομάδες το απόλυτο Instagram trend και δεν ήταν τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από δύο χοντροκομμένες φέτες ψωμιού με παστράμι, τσένταρ, γκούντα και τσάτνεϊ (αλμυρή μαρμελάδα) κρεμμυδιού. Ένας άριστος γάμος ανάμεσα σε Ιαπωνία και Αμερική.
Ύστερα, ο Άρης Βεζενές και το φιλόδοξο delivery project του, το Ekiben by Birdman, μας σύστησε στο Iberiko Pork Katsu- κατά την άποψή μου, ό, τι πιο νόστιμο σε sando έχω δοκιμάσει. Το χοιρινό είναι τρυφερό και πεντανόστιμο, το ψωμί αριστουργηματικό και το value for money ιδανικό. Θα θελήσετε σίγουρα μερικές μπουκιές ακόμα, αλλά θα είστε χορτάτοι μόλις τυλίξετε σε σχήμα σφαίρας το ανάλαφρι χαρτί περιτυλίγματος ανάμεσα στις παλάμες σας.
Και άλλα εστιατόρια και ψαγμένες καντίνες πειραματίστηκαν με την λογική του ιαπωνικού sandwich και να είστε βέβαιοι πως το φετινό καλοκαίρι η Αθήνα θα γεμίσει από αυτή την τάση, όπως συμβαίνει πάντοτε με κάτι νεοφερμένο και γόνιμο για πειράγματα και περαιτέρω εξερευνήσεις.
Η πιο πρόσφατη άφιξη στην πόλη, πάντως, είναι το pop-up project της ομάδας του Poké Hawaiian Sushi και λειτουργεί αποκλειστικά με delivery και take away υπηρεσία. Sandos με χοιρινό, κοτόπουλο, αλλά και ένα πάντρεμα του sando με το cheeseburger είναι μερικές μόνο από τις διαθέσιμες επιλογές.
Θα βρει κανείς ακόμα και γλυκά sandos, κάτι όχι παράξενο, μιας που και στην Ιαπωνία κυκλοφορούν τέτοια, συνήθως με φρούτα και γλυκά ζελέ.
Το όνομα του project είναι “Sando Athens” και ήδη γίνεται χαμός. Το μυστικό για ένα άριστο sando, που φαίνεται να κατέχουν τα παιδιά από το ως άνω project, βρίσκεται στο japanese milk bread, ένα ψωμί που φτιάχνεται με μία πολύ διαφορετική τεχνική. Αφράτο ψωμί, που “μπριοσίζει”, όχι τόσο γλυκό όμως, και, παραδόξως, τραγανό.
Αξίζει μια δοκιμή από εκεί στο Fish Sando με μπακαλιάρο tempura και χειροποίητη tartar sauce με βραστό αυγό, κάπαρη και λεμόνι τουρσί-αυτό δεν το βρίσκετε εύκολα ούτε στην Αθήνα, ούτε πουθενά. Άριστο. Για τους αμετανόητους λάτρεις των γλυκών γεύσεων, τολμήστε μερικές γενναίες δαγκωματιές στο sando με φράουλα, ακτινίδιο και κρέμα μασκαρπόνε ή στο ανάρπαστο sando banoffee (μπανάνα, αλμυρή καραμέλα και φυστιβούτυρο) !
Το αυθεντικό πάντως, το βέρο sando,θέλει την χοιρινή του την κοτολέτα, τραγανά παναρισμένη με πάνκο (ψίχα ψωμιού από σιτάρι σε νιφάδες) απ’ έξω, με χυμούς και ζουμιά από μέσα, η οποία ανάμεσα στα αφράτα, υπόγλυκα ψωμάκια κάνει θαύματα και συνδυάζεται άριστα με το θρυλικό κίμτσι (τουρσί λάχανου, μια αρχαία κορεάτικη συνταγή).
Δείτε εδώ την ιαπωνική συνταγή σε μια πιο απλουστευμένη εκδοχή και, αν είστε τολμηροί, δοκιμάστε την σπίτι: